Kenny Herremans, Tomas De Backer en FordStore Feyaerts verdelen de winst

Het resultaat van de tweede race heeft ervoor gezorgd dat de strijd in de Belgische Ford Fiesta Sprint Cup weer helemaal open ligt en we ons in de eerstvolgende meeting op Circuit Zandvoort mogen verwachten aan hoogspanning in zowel de algemene titelstrijd, de Junior Ford Fiesta Sprint Cup als het Ford Dealer Team Championship. En die ommezwaai in de hiërarchie heeft natuurlijk veel te maken met het vroegtijdige KO van puntenleider Dylan Derdaele, tot hiertoe winnaar van maar liefst drie races!

Met Kenny Herremans op de Belgische ‘pole’, naast hem Nederlander Rik Koen op die eerste rij en net daarachter Dylan Derdaele en Colin Caresani lag het in de lijn der verwachtingen dat dit viertal, samen met Laurens de Wit in de eerste bocht om de leiding zou bikkelen in deze tweede match België-Holland! Meteen na de start beseften we dat dat helemaal anders zou lopen, toen de favoriete #99 Belgium Racing/Ford Peerlings van Dylan Derdaele met een rokende motor aan de zijkant stilviel en hierop in volgorde Caserani-Koen-Herremans-De Wit de Haar-bocht indoken. De Belgen verweerden zich prima, want Nathan Vanspringel reed in 6de stelling, gevolgd door Ruben Valckenaere (8ste), Philippe Huart (9de), Maxim De Witte (10de) en iets verderop Milan De Laet als 13de, terwijl Tomas De Backer, net zoals in Race 1, achteraan diende te starten, al was opgeklommen naar een 15de plaats.

Een koprol van Nederlander Land bracht al in de tweede ronde de Safety Car op de piste en het duurde vijf ronden vooraleer de meute werd gelost en Herremans, op dat ogenblik 1ste Belg, in het gevecht met Koen en Dante Rappange een tik kreeg verkocht van laatsgenoemde, in het grasveld duikelde en de hele Belgische trein, met Vanspringel als nieuwe leider, zag voorbijsnellen en aldus wegzakte naar de 8ste plaats. Ruben Valckenaere had ondertussen zware schade opgelopen bij de aanrijding met Olejniczak, waarvoor hij de schuld kreeg en voor een Stop & Go de pitlane mocht opzoeken. Wegens het lange aanblijven van de Safety Car had de wedstrijdleiding besloten de voorziene track time met vijf minuten te verlengen. Vooraan werd het een Nederlands onderonsje met Caresani-Koen-De Wit-Rappange (die voor de aanrijding met Herremans later werd bedacht met een terechte Stop & Go-straf) en het duo Vanspringel-Huart dat net geen aansluiting vond met de Nederlandse spits.

Vanaf de negende ronde liep het trio Caresani-Koen-De Wit uit op het peloton, waarin wij enkel oog hadden voor Vanspringel, die stevig aan de leiding reed van de Belgen, maar moest uitkijken voor Huart, De Laet, De Backer en… Herremans die de achteropvolging had ingezet! Herremans slaagde erin om zijn landgenoten één voor één achter zich te houden en het duurde slechts even vooraleer hij ook de leiding overpakte van Vanspringel. In de schaduw van de coureur van de #32 FordStore Feyaerts ging het trio Huart-De Laet-De Backer op hun beurt op zoek naar Vanspringel, 2de. Omwille van even fout te schakelen, moest Huart de rol lossen en kon hij Junioren De Laet-De Backer niet vergezellen, richting de #29 Vanspringel Motorsport by TeamFloral. Vooraleer het zover was, had De Backer alle moeite van de wereld om voorbij De Laet te geraken en toen die rangorde werd herschikt, stormden De Backer-De Laet naar Vanspringel en… aan de eindmeet kwam er een foto-finish aan te pas om te bepalen dat De Backer het haalde van Vanspringel en De Laet! De Backer pakte niet alleen de overwinning in de Junior – met Vanspringel en De Laet op plaatsen 1 en 2 - want het geslaagde inhaalmanoeuver leverde hem ook de 2de plaats algemeen op, achter Herremans, en voor Nathan Vanspringel.

Philippe Huart eindigde nog 5de voor Maxim De Wit en Feyaerts-vervanger Raf Pireyn. Alexander Borgmans kon zich nooit tenvolle mengen in het debat, nadat de motor van de #14 Alnimax Racing/Ford Peerlings Lommel het na zes rondjes begaf.

Kenny Herremans: “Ik mag van geluk spreken dat ik dit kan navertellen! In de aanrijding met Rappange en de daaropvolgende schuiver in het gras, viel ik plots zonder servobekrachtiging en wist ik echt niet waar ik naartoe gleed! Ik zag mij al eindigen tegen één of andere vangrail en gelukkig sukkelde ik net voor de fameuze Geert Timmers-bocht terug op de piste en kon ik beginnen aan een helse achtervolging. Dat heeft tijd gekost en ik ben dan ook uitermate tevreden dat de auto na het incident geen krimp gaf en ik de opdracht kon volbrengen!”

Tomas De Backer, 1ste Junior: “In tegenstelling tot wat ik lukte in Race 1 maakte ik een slechte start en doordat reeds in de 2de ronde de Safety Car de race neutraliseerde, vertoefde ik niet in de goede positie. Nadien heb ik er lang overgedaan om Milan De Laet voorbij te steken, hij verdedigde met verve zijn plaats en ik zag ondertussen Vanspringel steeds meer op ons uitlopen. Toen ik uiteindelijk Milan voorbij had gesneld, kwam Vanspringel in beeld en bij het uitkomen van de laatste bocht heb ik de truuk van Dylan Derdaele in Race 1 toegepast: profiteren van de slipstream om mij in de perfecte positie te plaatsen voor de eindsprint! Missie geslaagd!”

Uitslag Race 2: 1. Caresani 16 ronden; 2. Koen, op 0.172; 3. De Wit, op 0.812; 4. Herremans, op 17.662; 5. Grouwels, op 20.158; 6. De Backer (1ste Junior), op 20.664; 7. Vanspringel, op 20.682; 8. De Laet, op 20.865; 9. Huart, op 26.528; 10. B. Rappange, op 33.060; 11. D. Rappange, op 33.367; 12. De Witte, op 44.201; 13. Pireyn, op 44.544; 14. Valckenaere, op 1.13.266; 15. Cox, op 15 ronden; 16. Wierzbicki, op 9 ronden; 17. Borgmans, op 6 ronden; 18. Olejniczak, op 5 ronden; 19. Land, op 1 ronde; 20. Derdaele